YOUNG ADULT
RECENSIES
Hilarisch, actueel en het hokjesdenken voorbij.
Dichter bij de binnenwereld van een hedendaagse tiener kun je niet komen.
Erna Sassen schrijft young adult-literatuur van de allerbeste soort. Dat wordt met dit boek weer eens bevestigd. Hopelijk is ze nog niet klaar met het verhaal van Joshua.
Net als in Zonder Titel is het Martijn van der Linden die Joshua’s tekenhand verbeeldt. Dat doet hij geweldig en volstrekt geloofwaardig. Dit boek wil je als jongere niet missen. Als oudere trouwens ook niet.
Meesterlijk pelt Sassen de schreeuwerige buitenkant van haar personages af en legt ze hun aandoenlijke binnenwereld bloot..
WAARDERING: GRANDIOOS. VIJF STERREN
Sassen heeft begrepen waar het bij goede YA om draait: ze vat de intensiteit van de levensfase vol twijfels en ontdekkingen, en ze toont dat geen enkele tiener in een hokje te vangen is.
beeld van Martijn van der Linden
→Friesch Dagblad: ‘Een confronterend boek, dat je tot nadenken aanzet.’
→Jaapleest.nl: ‘Het klasbezoek aan het Rijksmuseum waarin Sergio en Dylan ongefilterd commentaar geven op Rembrandt, gaat in het laatje “grappigste scènes uit de Nederlandse jeugdliteratuur.’
→Noorhollands Dagblad etc: ‘Haar personages zijn levensecht, haar verhaal is spannend en tegelijkertijd herkenbaar en haar toon precies goed. Martijn van der Linden deed MEER dan het boek illustreren. Met een steeds wisselende tekenstijl brengt hij Zivan en heel veel andere zaken tot leven’
– het boek begint alsof Tessel tegelijk haar mond en haar ziel opentrekt, ongericht begint te praten. Dat doet ze in puberale typografie, met hoofdletters, korte alinea’s, uitroeptekens, regelafbrekingen. En dat is zó goed getroffen dat je geregeld vergeet dat een volwassen schrijfster dit heeft zitten opschrijven – al schuilt er ook groot vernuft onder, want haar zinnen stromen en boeien, maken het een pageturner. Het taalgevoel van Erna Sassen (1961) is bijna verbijsterend, en het verhaal is allesbehalve ongericht, maar voelt toch losjes aan.
Erna Sassen weet je te raken met Tessels geestige, vinnige toon. Laagje voor laagje pelt ze Tessels onzekerheid af, laat ze Tessels woede zien en de scherpe randjes van haar verdriet. Psychologisch is ze superscherp.
De directe stijl, wars van overbodige franjes, en de pittige dialogen maken Er is geen vorm waarin ik pas tot verslavende literatuur mét diepgang. Knap hoe Erna Sassen blijft groeien als auteur, en steeds gelaagdere romans gaat schrijven, waarin zowel adolescenten als volwassenen veel van zichzelf kunnen herkennen.
En zo verwoordt dit knappe boek in de kern heel genuanceerd de herkenbare zoektocht van elke puber naar een eigen identiteit.
Het razendknappe, ogenschijnlijk luchtig geschreven ‘Er is geen vorm waarin ik pas’ verovert de lezer met een dan weer wijs en indringend, dan weer scherp gekruid en buikpijn-grappig verhaal over familie, vriendschap en gemis. Slappe lach, uithuilen en weer opstaan.
KOM NIET DICHTERBIJ
Het is een heftig verhaal dat Erna Sassen je voorschotelt. Net als in Dit is geen dagboek, haar succesvolle puberdagboek, doet ze dat met humor en vaart. Toch beklemt dit boek meer en de problemen zijn veel volwassener.
Een heftig, prachtig boek vol zussenliefde en drang om te leven. Een boek dat je iedereen van 14 tot 24 onder de neus wilt duwen. Lees en leef!
DIT IS GEEN DAGBOEK
Erna Sassen schreef een hevig ontroerende jeugdroman over puber Bou (16), wiens moeder voor de trein is gesprongen…….het boek uiteindelijk hevig ontroert en duidelijk maakt dat dit is wat Sassen moet schrijven.
Wat op het eerste gezicht een loodzware probleemroman voor jongeren dreigt te zijn, blijkt al na een paar bladzijden een indringend, geschakeerd en opvallend eerlijk portret van een worstelend en gevoelig mens, in dit geval ‘adolescent’. Actrice/auteur Erna Sassen richt zich met dit opmerkelijk moedige boek voor het eerst tot een jongerenpubliek. Het lijkt wel of ze haar stem gevonden heeft.
Erna Sassen vindt precies de juiste balans tussen humor en boosheid, cynisme en ontroering. En dat maakt Dit is geen dagboek tot een grappige en aangrijpende ‘ontwikkelingsroman’, waar een dwarse of sombere puber evenveel aan kan hebben als de ouder die even niet meer weet waar de 16-jarige pubers nou eigenlijk mee bezig zijn.
Maar het meest verrassende personage is Erna Sassen zelf. Zij is definitief getransformeerd van een schrijvende ex-actrice tot de auteur van een boek waarin alles van haar schrijverschap op zijn plaats is gevallen.
Genomineerd voor de GJP (Grote Jongeren Literatuurprijs) en voor de Deutsche Jugendliteraturpreis door zowel de Kritiker- als de Jugendjury
